ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
i)Αρχαία Ελληνική μυθολογία
Προμηθέας
Με τον όρο αυτό εννοούμε τις πεποιθήσεις των Αρχαίων Ελλήνων για τη δημιουργία του κόσμου (κοσμογονία), καθώς και για τη γέννηση των θεών και των ηρώων (θεογονία). Οι σχετικές αφηγήσεις βασίζονται στον αιώνιο προβληματισμό του ανθρώπου σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου, το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, καθώς και τις αλλαγές της φύσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και ο μύθος του Προμηθέα, ο οποίος θεωρείται σύμβολο της ανθρώπινης εξέλιξης και προόδου.
Ο Προμηθέας, γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Κλυμένης, ήταν ικανός και προνοητικός. Έκλεψε τη φωτιά από το εργαστήριο του Ήφαιστου και τη μετέδωσε στους ανθρώπους, προστατεύοντάς τους από τα άγρια θηρία και τις θεομηνίες, ενώ τους βοήθησε να αναπτύξουν τέχνες και γνώσεις. Ο Δίας, φοβούμενος την αυξανόμενη δύναμη των ανθρώπων, έστειλε την Πανδώρα με όλα τα κακά, ενώ τον Προμηθέα τον έδεσαν στον Καύκασο, όπου ένας αετός του κατέτρωγε το συκώτι. Μετά από αιώνες, ο Ηρακλής σκότωσε τον αετό και απελευθέρωσε τον Προμηθέα, ενώ η σπίθα της νοημοσύνης είχε ήδη περάσει για πάντα στην ανθρώπινη ζωή, οδηγώντας την ανθρωπότητα σε συνεχή πρόοδο.
ii)Μύθοι του Αισώπου
«Ίδε ο άνθρωπος!»
 |
| Λάδι σε καμβά 60*80 εκ |
 |
| Λάδι σε καμβά 60*80 εκ. |
 |
| Λάδι σε καμβά 60*50 εκ. |
 |
Λάδι σε καμβά 80*100 εκ. Λάδι σε καμβά 50*60 εκ.  Λάδι σε κμβά 50*60 εκ.  Λάδι σε καμβά 60*80 εκ.  Λάδι σε καμβά 60*80 εκ.  Λάδι σε καμβά 40*60 εκ.  Λάδι σε καμβά 50*60 εκ. Διαμάχη (περί όνου σκιάς)  Λάδι σε καμβά 50*60 εκ. Ο Τράγος και η αλεπού  Λάδι σε καμβά 50*70 εκ. |
 |
| Λάδι σε καμβά 60*80 εκ. |
 |
| Λάδι σε καμβά 60*80 εκ. |
 |
| Λάδι σε καμβά 80*100 εκ. |
Ο Γάιδαρος και ο Λύκος
Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα μέρος δροσερό, ένας γάιδαρος καθόταν, έτρωγε και φχαριστιόταν. Μα για τύχη του κακή, ένας λύκος φτάνει εκεί.
«Για χαρά σου, γαϊδαράκο!»
«Ω, καλώς τον φιλαράκο!»
«Ξέρεις, άδεια είναι η κοιλιά μου.»
«Έλα, βόσκησε κοντά μου.»
«Τι να φάω, χόρτα εγώ;»
«Βλέπεις τίποτα άλλο εδώ;»
«Πώς δεν βλέπω; Βλέπω εσένα!»
«Ω, τι λες; Θα φας εμένα;»
«Ναι, και αρχίζω παρευθύς.»
«Στάσου, φίλε, να χαρείς! Μια και απόφαση έχεις πάρει να με φας τον φουκαριάρη, άρχισε από τα πισινά μου.»
«Έχε χάρη, μπουνταλά μου! Απ’ τα πισινά θα αρχίσω!»
Πάει ο λύκος για να αρχίσει, μια γερή κλωτσιά του δίνει, τούμπες τρείς ο λύκος φαίρνει. Με τα μούτρα του σπασμένα και τα δόντια του βγαλμένα τρέχει ουρλιάζοντας στο δάσος και ο γάιδαρος, ο μπάσος, γκάρισμα τρανό αρχινά και αντηχούνε τα βουνά.
Οι μύθοι του Αισώπου (6ος αιώνας π.Χ.) αποτελούν ένα λογοτεχνικό είδος που αναπτύχθηκε σε άριστο βαθμό στην πρώιμη Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Πρόκειται για μικρές, πνευματώδεις ιστορίες με συμβολισμούς και παραβολικό χαρακτήρα, όπου τα ζώα της ξηράς, τα πτηνά, τα ψάρια και τα έντομα κατέχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η δραστηριότητα αυτής της πανίδας, μαζί με τις ανθρώπινες ιδιοτροπίες, ικανότητες και ελαττώματα, έχει σκοπό να διδάξει τα αποτελέσματα των αντίστοιχων ενεργειών σε κάθε περίπτωση. Γι' αυτό σε κάθε ιστορία υπάρχει ένα επιμύθιο, το οποίο είναι το καταληκτικό ηθικό δίδαγμα της αλληγορικής αυτής αφήγησης.